Hogei urte nituela atzerrira joan nintzen, motxila bizkarrean eta ia sosik gabe, eta luzaro gelditu nintzen Alemanian. Bidaia hartako figurak eta fantasiak askoz ere geroago, eta hilabete batez, itzuli ziren niregana, zatikako amets bat bezala.

Istiluz betetako urte bateko abuztuan zen; goizean oinez egiten nuen muinoetako buelta, etxera bostak aldera itzuli, eta idazmakinaz idazten hasten nintzen leher eginda. Erabat akituta idatzi nahi izaten nuen arratsero, idazmakina bakarrik utziz lasterka, abenturak berez sor zitezen, jazzean inprobisatzen den bezala.

Abentura hauetako heroiak gu soldaduskan bezala mintzatzen da, ahalik eta modurik arruntenean. Arruntkeria urrunetik etorritako amets horren parte da, eta horrekin batera gazte denboran gogamenean beti izaten nuen erritmo sinkopatua, jazz-zale amorratua bainintzen.

Itzultzailea: Fernando Rey.